Dat heb ik weer.

Maar ik ben helaas niet veel beter. Om de vrachtauto te kunnen starten moet je met een afstand bediening de startblokering opheffen. Alleen dat kastje was van de sleutelbos afgebroken. En vanmiddag was ik die afstandsbediening dus kwijt. Dit terwijl ik hem nog enkele minuten geleden nog gebruikt had. Na 45 minuten zoeken had ik dat kastje weer gevonden. Hij was in hole ruimte gevalen van de bestuurders stoel, het was uit mijn broekzak gevallen. Maar dat ik het kastje in mijn broekzak had gedaan, was ik weer eens vergeten. Zodat ik elke meter in en rondom de trekker moest uitkamen.
Colega Barry had er flink de schik er in toen hij mij zo bezig zag.

Maar het kan veel erger. Ik kom na een week internationaal rijden thuis en ik wil het afval in de container gooien. Maar in naast het afval gooide ik ook mijn sleutels in de afvalbak. Na anderhalfuur zoeken had ik mijn sleutels weer terug gevonden.

Maar nu genoeg over sleutel ellende. In Cuijk op een parkeerplaats staat weleens een koffie keet waar je een kop koffie en iets te eten kunt kopen. er was eventjes niets te doen, dus ik ga na dat keetje toe om een kop koffie te kopen. En die eigenaaresse herkende mij. En het gesprek liep ongeveer zo: Zeg heb jij op de nieuwjaarsreceptie bij Verhoeven een certificaat voor schade vrij rijden gekregen? Ja, dat klopt maar hoe kom je op de nieuwjaars receptie van Verhoeven terecht? Tsja mijn man rijdt als charter voor Verhoeven en je bent wel eens 1 keer eerder hier geweest. En ik herkende je op de receptie.

Nou dat heb ik weer. Een getrouwde vrouw waar ik 1 keer in het verleden in haar koffie keet eens een kop koffie gekocht had. Herkend mij 3 maanden later op de nieuwjaars receptie bij mijn werkgever. en weet dat bijna 2 maanden later dat ook nog mij mee te delen. Waarom gebeurt dat niet met de vrouwen waar ik nou eens een oogje op heb. Sterker nog die zien mij niet eens staan.

Vorig blog bericht.

Blog begin pagina

Volgend blog bericht.